ΑΠΟΨΗ

Συνάδελφοι

                   Γνωρίζετε όλοι ότι η ομοσπονδία μας ήρθε σε συμφωνία με τον ΕΟΠΥΥ για την υπογραφή σύμβασης.

    Ξεκινώντας την ανάλυση της άποψης μου πρέπει να δεχθούμε ότι για εμάς τους εργαστηριακούς είναι μονόδρομος η υπογραφή αυτής της σύμβασης μιας και τα τεράστια μηνιαία έξοδα μας και το κόστος των εξετάσεων αυτήν την δύσκολη ώρα για τους πολίτες καθιστούν μη βιώσιμο ένα εργαστήριο μακριά και έξω από ένα τέτοιο ασφαλιστικό φορέα.

     Θα υπογράψουμε λοιπόν αυτήν την σύμβαση όλοι μας γιατί διαφορετικά πρέπει: α. Να απολύσουμε το προσωπικό μας, β. Να χρεωθούμε κι άλλα χρήματα από τις τράπεζες και γ. Μέσα σε ένα τρίμηνο να κλείσουμε τα ιατρεία μας.

     Με το μαχαίρι στο λαιμό θα υπογράψουμε λοιπόν αυτήν την σύμβαση αλλά δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για μια δίκαιη και σωστή αντιμετώπιση μας από την εκάστοτε διοίκηση  οποιουδήποτε ασφαλιστικού φορέα.

Τι μας προσφέρει λοιπόν αυτή η σύμβαση.

Πρώτον. Εξασφαλίζει πραγματικά ελεύθερη επιλογή ιατρού στους πολίτες ασθενείς, μιας και μπορούν όλα τα εργαστήρια να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ. πάγιο αίτημα των ιατρικών συλλόγων που δυστυχώς δεν τηρείται στους συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων.

Δεύτερον. Επιτρέπει στα μικρά εργαστήρια να επιβιώσουν χωρίς rebate αφού η επιστροφή ξεκινάει από τα 20.000 ευρώ για τα μικροβιολογικά εργαστήρια και στα δε ακτινολογικά έχει έναν αξιόλογο αριθμό εξετάσεων που δεν υπόκεινται σε επιστροφή τζίρου. Ο νέος συνάδελφος και ο μικρός (σε έσοδα) συνάδελφος μπορεί να επιβιώσει και να ελπίζει με αυτό το σύστημα.

Τρίτον. Για πρώτη φορά δεσμεύεται γραπτώς ότι θα εξοφλεί το 90 τοις εκατό εντός 45 ημερών. Χωρίς βέβαια καμία ρήτρα και καμία επίπτωση για το ταμείο αν δεν το τηρήσει.

                  

                   Συνάδελφοι αν είχαμε να κάνουμε με ένα κράτος που έχει συνέχεια και συνέπεια θα ήμασταν ευχαριστημένοι με μια τέτοια σύμβαση. Αξιολογώντας όμως τις σημερινές παραμέτρους η ανησυχία μας είναι τεράστια και η επαγρύπνηση μας μόνιμη.

Που διαφωνώ με την σύμβαση.

Πρώτον. Καμία ρήτρα η τεχνική δέσμευση από πλευράς του ταμείου για τον τρόπο πληρωμής μας. Και βέβαια ούτε λόγος για τα οφειλόμενα μέχρι σήμερα.

Δεύτερον. Επιτρέπει ακόμα και σήμερα την χειρόγραφη συνταγογράφιση. Όταν δεν λειτουργεί το ηλεκτρονικό σύστημα. Επικίνδυνο κατά τη γνώμη μου γιατί αποτελεί στοιχείο και πηγή ανεξέλεγκτης συμπεριφοράς.

Τρίτον. Δεν δημιουργεί μόνιμη ασπίδα προστασίας και αυτόματο μηχανισμό αυτοελέγχου των παρανόμων συναλλαγών μιας και μετά τις 20.000 ευρώ τζίρο δεν δημιουργεί άλλη κλιμακωτή μείωση. Αφήνει δηλαδή και πάλι όπως παλιά να επιβιώσει η παράνομη συναλλαγή κάτω από το τραπέζι. Βέβαια μας υπόσχονται ότι θα ελέγχουν οι άρχοντες του ταμείου για αυτές τις ύποπτες συναλλαγές αλλά και πάλι δεν μας αρκεί. Εμείς ζητήσαμε και ζητάμε μόνιμο αυτόματο μηχανισμό που καθιστά την μίζα μη βιώσιμη.  Μας ζητάνε να εμπιστευτούμε ανθρώπους του χθες που θα τα εφαρμόσουν σωστά σήμερα. Ας είναι, εδώ θα είμαστε να μας το αποδείξουν.

Είμαι βέβαιος ότι το πολύ σε τρεις μήνες οι αριθμοί θα μιλούν από μόνοι τους.

Είμαι βέβαιος ότι σε τρεις μήνες θα ξέρουμε όλοι, ποιοι έχουν αύξηση στον τζίρο τους και ποιοι όχι και πόσο.

Είμαι βέβαιος ότι σε τρεις μήνες θα είναι μονόδρομος οι κλιμακωτές μειώσεις  και τότε θα αρχίσει αυτόματα να υποφέρει η οποιαδήποτε ύποπτη συναλλαγή.

Θεωρώ πολύ σημαντικό το όριο των 20.000 ευρώ. Πρώτον γιατί προστατεύει τα νέα και μικρά εργαστήρια και δεύτερον γιατί αποτελεί ασπίδα και κόκκινη γραμμή πλέον στις συζητήσεις μας. Τρίτο και πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι πλέον δεν μιλάμε για ισοπεδωτικές λογικές αλλά έναν προσανατολισμό, που αν επιμείνουμε και σταθούμε όρθιοι και ενωμένοι, θα είναι και στην σωστή και στη δίκαιη κατεύθυνση.

Θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράματα στην ελληνική κοινωνία σήμερα αν δεν είχαν συμπεριφερθεί οι άρχοντες με ισοπεδωτική και επιπόλαιη φιλοσοφία. Αν δηλαδή έκαναν μεγαλύτερες μειώσεις σε υψηλόβαθμους υπαλλήλους και είχαν μια κόκκινη γραμμή στα 1.000 ευρώ. Αν δηλαδή το χαράτσι της ΔΕΗ εφαρμοζόταν με ακριβότερους συντελεστές στην δεύτερη κατοικία και στη δεύτερη επαγγελματική στέγη και αν η εφεδρεία είχε οικονομικά και ποιοτικά κριτήρια.

Θεωρώ ότι δίνουμε ένα παράδειγμα στην ελληνική κοινωνία με αυτή τη φιλοσοφία που διαχειριζόμαστε το θέμα μας. Ας είναι η αρχή για μια σωστή και δίκαιη αντιμετώπιση της κοινωνίας μας.

Επιτρέψτε μου να είμαι αισιόδοξος.

ΚΩΝ/ΝΟΣ Κ. ΜΠΕΝΤΕΒΗΣ

Ιατρός Μικροβιολόγος-Βιοπαθολόγος

Περιφερειακός Σύμβουλος Περιφέρειας Πελοποννήσου